نامه ای به یه دوست

         

سلام دوستان عزیز: یکی از دوستان برام نوشته تا من خدارو لمس نکنم دلم آروم نمی گیره . این جواب زیر را برایش نوشتم دوست دارم شما هم بخونید و نظر هم بدهید:

سلام عزیز دل برادر
خوبی خوشی؟ دیشب با خدایت خوب حال کردی؟ راستی برای این حقیر هم دعا کردی؟ یا خدای نکرده از من هم دلگیر بودی.
امروز روز عزیزیه - من هم اهل قسم نیستم - در حضورت اعتراف میکنم من هم نسبت به شما اشتباه کردم . از نوشته های دیگرت نشون دادی خیلی هم آدم با اعتقادی هستی. تازه خدائیش هرکی جای شما بود در جواب سئوالهای من یه چندتا فحش هم بما میداد ولی نه شما مثل اینکه ازما خیلی آقا تری. ولی برایت یه چیز هایی قابل درک نیست و همین طور برای من وخیلی های دیگر. لذا باید از افراد آگاه به آن مسایل پرسید. عزیز دل من: خدا اگر قابل لمس باشه . باید جسم هم باشه ولی حتماَ شنیدی خدا جسم نیست. وخوب حالا خدا قابل لمس نیست باید انکار کرد؟ در این عالم خیلی چیز ها هم هست ولی لمس نمیشه پس باید آنها را انکار کنیم؟ مثل - هوا- اکسیژن - روح و عقل.امامان معصوم فرمودند: در باره ی ذات خدا هیچگاه فکر نکنید که به کفر کشیده می شوید. ولی عزیز جان من: ما خدا رو در تمامی مراحل زندگی خود درک می کنیم .
اما لمس نمی کنیم.